به نقل از «ایران اکونومیست»

استقرار۶۰۰ موکب در مسیر پیاده روی جاماندگان اربعین

تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۵۷۵۹

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران تمهیدات این سازمان برای برگزاری پیاده روی جاماندگان اربعین را تشریح کرد.

به گزارش ایران اکونومیست، علیرضا فاطمیان پور صبح امروز در نشست خبری پیرامون برگزاری پیاده روی جاماندگان و عزاداران اربعین حسینی در شهر تهران گفت: امسال پیاده روی جاماندگان اربعین تحت عنوان لشگر حسین برگزار می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان این که سال هاست که پیاده روی اربعین در کشور عراق برگزار می شود اما با وجود تمام ظرفیت ها عده ای از عاشقان حسینی از این حرکت جا می مانند، گفت: ۹ سال پیش عده‌ای از دانشجویان تصمیم گرفتند که با اتکاء به روایت امام هادی (ع) که زیارت حرم عبدالعظیم حسنی را در روز اربعین به مانند زیارت حرم امام حسین (ع) اعلام کرد از میدان امام حسین با پای پیاده به سمت حرم حضرت عبدالعظیم حسنی حرکت کردند و این حرکت ادامه داشت و امسال نیز پیاده روی جاماندگان از ساعت ۷ صبح از میدان آیینی امام حسین به سمت حرم عبدالعظیم حسنی آغاز شده و تا ساعت ۱۸ ادامه خواهد داشت.

 

فاطمیان پور با بیان این که در طول مسیر ۶۰۰ موکب توسط مردم برقرار شده است که از مردم حمایت می کند، اظهار کرد: سازمان فرهنگی – هنری نیز در یک برنامه ریزی در نظر دارد که هر ۷۰۰ متر یک موکب برای ارائه خدمات ویژه به زنان و کودکان ارائه کند چرا که عمده شرکت کنندگان در پیاده روی اربعین به دلیل شرایط سخت آقایان هستند و برهمین اساس عمده افرادی که در پیاده روی جاماندگان شرکت می کنند را زنان و کودکان تشکیل می دهند که برهمین اساس موکب های پوشیده برای استراحت بانوان و کودکان تعبیه شده است که تحت عنوان موکب ام البنین فعالیت می کنند.

 

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران با بیان این که مراسم از ساعت هفت صبح با قرائت قرآن، زیارت اربعین و مداحی آغاز می‌شود، اظهار کرد: به منظور کاهش ازدحام در انتهای مسیر در دو نقطه میدان بسیج و حرم عبدالعظیم، جایگاه قرائت زیارت اربعین با عنوان حریم حرم برپا می شود و تا نماز مغرب به صورت مستمر ادامه دارد.

 

وی با بیان این که با اورژانس، آتش نشانی، پلیس و سپاه تهران به صورت جدی جلساتی برگزار شده تا نسبت به پوشش مراسم اقدام شود، گفت: با پلیس راهور نیز هماهنگی هایی صورت گرفته که بخش هایی از خیابان به صورت پارکینگ در نظر گرفته شود و در مسیر بازگشت نیز هماهنگی با مترو، اتوبوس و تاکسی انجام شده است.

 

فاطمیان پور با بیان این که برخی ها مایلند در میانه مسیر به مبداشان برگردند، گفت: در میانه مسیر و در مکان های مشخصی تاکسی و ون تعبیه شده است تا شرکت کنندگان را به مبدا خود بازگردانند.

 

وی در مورد رایگان بودن استفاده از حمل و نقل عمومی نیز اظهار داد: رایزنی ها در این خصوص در حال انجام است که اگر به نتیجه رسیدیم اطلاع رسانی خواهد شد.

 

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران اضافه کرد: هماهنگی با آستان حرم عبدالعظیم حسنی نیز انجام شده تا خادمان و خادم یاران در حرم و اطراف آن مستقر شوند و از شرکت کنندگان خواهش کنند به لحاظ تراکم جمعیت داخل حرم با یک سلام و زیارت اربعین به مبدا برگردند تا جمعیت اطراف حرم کنترل شود.

 

وی با بیان این که برای برپایی نماز ظهر تدارکاتی در طول مسیر صورت گرفته، گفت: همچنین در هشت نقطه از مسیر راهپیمایی چای خانه رضوی برای توزیع متبرکات رضوی برای پذیرایی از زائران برپا شده و موکب هایی از کشور افغانستان، پاکستان، عراق و شاید یمن در مسیر راهپیمایی حضور دارند.

 

فاطمیان پور با بیان این که هماهنگی های لازم با مساجد، مدارس و حسینیه ها انجام شده تا درها را باز کرده وشرایط را برای استفاده از سرویس بهداشتی و یا جهت استفاده زائران از این فضا برای استراحت و نماز فراهم کنند، گفت: در این میان پویش مجازی نذر اربعین را داریم و در بخش اول در روز پنجشنبه ۱۷ شهریورماه بانوان داوطلب در میدان امام حسین جهت ساخت دست سازه های نمدی دور هم جمع می شوند تا این محصولات برای اهدا به کودکان در مسیر راهپیمایی روز اربعین آماده و توزیع شود.

 

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران اضافه کرد: همچنین از بانوان برای پخت نذری اربعین دعوت می شود که در این پویش شرکت کنند تا در روز راهپیمایی در ۱۴ نقطه با عنوان موکب های حضرت ام البنین در بین زائران این نذورات را توزیع کنند که علاقه مندان برای شرکت در این پویش با سامانه تلفنی ۱۸۳۷ و یا شماره واتساپی ۰۲۱۹۶۶۵۱۸۳۷ تماس بگیرند.

 

وی در مورد نوع چینش موکب ها در مسیر راهپیمایی گفت: برخی موکب ها مردمی هستند و افراد در کنار مسجد یا مدرسه یا حسنیه شان موکبی برپا کنند و اما ما توصیه مان به موکب ها این است که نوع پذیرای شان با توجه به نوع مسیر و زمان تغییر کند. مثلا در انتهای مسیر یا در هنگامه ظهر بیشتر به سمت آب و نوشیدنی گرایش داشته باشند اما در مسیر پیاده روی ۲۲ موکب در ۲۲ نقطه برپا است که پذیرایی انجام می دهند و همچنین یک غرفه کوچک با برنامه های متنوع میزبان کودکان است که با هماهنگی صورت گرفته باشبکه های کودکان در تلویزیون این موکب ها فعالیت می کنند و همچنین ۱۰ هزار سربند با شعار ان من حسین و ۲۰۰۰ پرچم در مسیر پیاده روی توزیع می شود.

 

فاطمیان پور با بیان این که پیش بینی می‌شود در این پیاده روی جاماندگان اربعین، ۳ میلیون نفر شرکت کنند، گفت: پویش یا مهدی در موکب های مستقر در مسیر برگزار می شود و در آن کودکان با ابزاری که در اختیارشان قرار داده می شود در این پویش شرکت می کنند.

 

همچنین پروانه دوستی مدیر فرهنگی منطقه ۱۳  نیز گفت: ساخت عروسک های اربعین به نام های حنیف و حنیفا را در دستور کار داریم که توسط بانوان در روز پنجشنبه هفته جاری از ساعت ۱۶:۳۰ تا اذان مغرب برای گروه های سنی ۱۵ تا ۳۵ سال در نظر گرفته شده و ۴۰ هزار عروسک در این روز آماده می شوند و در مسیر پیاده روی به کودکان تقدیم می شود.

 

وی اضافه کرد: بانوان اگر می خواهند به ما در پخت نظری و یا توزیع نذری هایشان کمک کنند می توانند با شماره تلفنی ۱۸۳۷ تماس بگیرند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: موکب ، پیاده‌روی اربعین ، پیاده روی جاماندگان اربعین حسینی در تهران ، شهرداری تهران

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: موکب پیاده روی اربعین پیاده روی جاماندگان اربعین حسینی در تهران شهرداری تهران معاون فرهنگی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران پیاده روی جاماندگان اربعین مسیر پیاده روی مسیر راهپیمایی عبدالعظیم حسنی حرم عبدالعظیم شرکت کنند امام حسین موکب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۵۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لطفا خودخواهانه تردد نکنید!

 رعایت نکردن قوانین در همه زمینه‌ها نشانه زرنگی ما نیست. نشانه بی‌فرهنگی است. این امکانات نیست که با خود آسایش به همراه دارد بلکه استفاده درست از امکانات با خود آسایش و البته آرامش به ارمغان می‌آورد. یکی از این امکانات، وسایل حمل‌ونقل عمومی و مسیر‌های خاصی است که به منظور به حداقل زمان ممکن رسیدن رفت و آمد‌های ما وجود دارد، مثل مترو یا اتوبوس‌های بی‌آر تی متأسفانه به رغم زمان‌بندی مناسب در خدمات‌دهی حمل‌ونقل عمومی، اما عدم رعایت برخی حقوق شهروندی از سوی خود شهروندان باعث می‌شود آسایشی در کار نباشد و همواره ناراضی باشیم و انگشت اتهام را سمت دیگران بگیریم. چندبار تا به حال این انگشت را سمت خود گرفتیم؟! انگار یک خودخواهی مستتر در رفتار عمومی خود داریم! 

خیلی از ما حتی حاضر نیستیم چند دقیقه بیشتر صبر کنیم تا مسافران داخل مترو پیاده شوند و بعد سوار شویم! چند دقیقه تحمل نمی‌کنیم تا به کسی فشار وارد نشود، در نتیجه به هر زور و اجبار و تنشی شده، خودخواهانه و حتی به قیمت بسته نشدن مکرر در مترو، سوار می‌شویم. انگار این همیشه ما هستیم که عجله داریم، دیرمان شده، فرصت‌مان از بین می‌رود، قراری داریم، وقت ملاقات و تعیین قرار با پزشک و مشاور داریم و تنها این ما هستیم که اگر به جلسه نرسیم، مرگ و زندگی‌مان یکی می‌شود، انگار فقط بچه ما تنها در خانه مانده است، عزیز ما روی تخت بیمارستان است و والدین ما نیازمند کمک لحظه‌ای ما هستند، خانه ما را دزد زده یا خطری ماشین‌مان را تهدید می‌کند، کلاس ما فقط مهم است و میهمان ما پشت در مانده است و... دیگران بیکار‌هایی بیش نیستند که جهت تفریح از حمل‌ونقل عمومی استفاده یا در خیابان رانندگی می‌کنند. از هزار نفر شاید تنها یک نفر اینگونه باشد. همه ما درگیری‌هایی در حد و اندازه خودمان داریم و صرفاً سطح دغدغه‌ها تفاوت دارد! 

متأسفانه این نگاه در شیوه رانندگی‌کردن هم بسیار اثرگذار است و تک تک ما در کف خیابان‌های شهرمان از خودخواهی‌های شهروندان به ستوه آمدیم. روز ایمنی حمل‌ونقل بهانه‌ای شده تا درد و دل‌های مشابه را بنویسیم. آن خودخواهی که بالاتر نوشتیم در رانندگی ایرانی‌ها تلفیقی از لجاجت را هم دارد! دقت کردید؟! 
جایی که مخصوص عبور افراد کم‌توان است خودروی شخصی را پارک می‌کنیم و به این فکر نمی‌کنیم که این فرد ناتوان بنا به دلایل مختلف نیازمند فضای بیشتری برای پارک است. اصلاً چرا فکر می‌کنیم فقط این ما هستیم که برای پارک کردن خودروی خود صلاحیت داریم؟!

در خیابانی که فضای پارک خودرو می‌تواند برای چندین ماشین فراهم باشد طوری ماشین را پارک می‌کنیم که نه جلوتر و نه عقب‌تر امکان پارک خودرو وجود نداشته باشد. تنها به فکر خروج راحت و ساده خودمان از پارک هستیم! آیا غیر این است؟! 

عابران پیاده‌ای که قربانی رانندگان بی‌معرفت شدند! بماند که کمتر کسی کارکرد خط عابر پیاده را می‌داند و حقی برای عابران و توقف کامل قائل است، اما حتی روی خط عابر پیاده پارک می‌کنیم. ما حتی داخل پیاده‌رو و مقابل پل و مدخل عابر پیاده پارک می‌کنیم فارغ از این حق که شاید پیرزن و پیرمردی توانایی عبور از بالاتر و پایین‌تر از آن ناحیه را نداشته باشد یا مادری با کالسکه مجبور شود مسیر خود را تغییر دهد که اینگونه امنیت او به مخاطره می‌افتد. 

جایی که سطل‌های زباله مکانیزه قرار داده شده ماشین را پارک می‌کنیم، نه صرف حمل زباله بلکه این حق شهروندان است که به راحتی دسترسی برای ریختن زباله خود داشته باشند. 

شهر‌های بزرگ معضل جای پارک دارد، بسیار خب به خاطر پیدا نکردن جای پارک، ماشین را جایی نگذاریم که برای سایرین ایجاد مزاحمت کند! به خاطر نیم متر پیاده روی کمتر، ماشین را دوبل نگذاریم! برسیم به شیوه رانندگی کردن که همه ما کم و بیش یکی از مصادیق آن هستیم. 

از حاشیه‌های خاکی یا ویژه پارک بزرگراه‌ها از کنار بقیه خودرو‌هایی که دقیقه‌ها است ایستادند به راحتی رد می‌شویم پیروزمندانه عبور می‌کنیم. 

راهنمای ماشین که کلاً دکور و تزیینی است و اعتقادی به آن نداریم. بر عکس، اگر کسی راهنما بزند به جای اینکه مسیر را برای او خالی کنیم بلکه پا را روی پدال بیشتر فشار می‌دهیم تا مبادا چند ماشین از ما جلو بیفتد! 

چرا باید انقدر فاصله را با ماشین جلویی کم کنیم که در نهایت مجبور شویم ترمز بیشتری بگیریم و استرس مضاعف هم به خودروی جلویی و عقبی بدهیم، هم خودمان! چرا وقتی در باند سه اتوبان با سرعت کم در حال حرکت هستیم مسیر را برای خودرو‌هایی که سرعت بالاتری دارند باز نمی‌کنیم؟! چرا فکر می‌کنیم بقیه هم دوست دارند موسیقی که ما گوش می‌دهیم را به اجبار و با صدای بلند گوش دهند؟! گفته می‌شود درصدی از دعاوی و ضرب و جرح به همین فرهنگ رانندگی کردن و عدم رعایت حقوق دیگران برمی‌گردد! 

راستی چرا با خانم‌ها بیشتر لج می‌کنیم؟! چرا با دیدن یک خانم پشت فرمان مشکل داریم؟! با فرض غلط رانندگی نامناسب خانم‌ها، چرا سعی نمی‌کنیم با ایجاد امنیت خاطر و روان به رانندگی بهتر آنها کمک کنیم؟! چرا فکر می‌کنیم با دستپاچه کردن یک خانم به موفقیت در رانندگی و طی مسیر می‌رسیم یا حتی فارغ از نگاه جنسیتی برای همه در رانندگی ایجاد دستپاچگی می‌کنیم. چراغ زدن‌های ممتد در جاده و اتوبان، سبقت‌های نزدیک به ماشین جلویی و... از جمله این موارد است. 

متأسفانه این مثال‌ها فقط به شهر و خودرو‌های شهری و شخصی برمی‌گشت. آمار بالای قربانیان جاده‌ها حکایت دیگری از این مثال‌ها است و این خودخواهی و لجاجت در جاده‌های بین شهری و توسط ماشین‌های سنگین شکل مرگ به خود می‌گیرد. شاید بگوییم مشکل از ماشین‌ها و خودرو سازان است. بله حق با شماست، اما وقتی یک مسیر ما را به سرمنزل مقصود نمی‌رساند باید مسیر را تغییر داد. ایمن‌ترین خودرو‌های جهان هم در سرعت بالا تابوت مرگ هستند. 

بخش اصلی ماجرا مربوط به فرهنگ ما در رانندگی و سیستم حمل‌و‌نقل چه در بعد عمومی، چه ریلی و چه جاده‌ای است. فرهنگ ما استفاده از حمل‌و‌نقل را برای دیگران ایمن یا نا ایمن می‌کند و این صرف رانندگی نیست. یک‌بار برای همیشه یاد بگیریم در مترو و اتوبوس به افراد زل نزنیم. صفحه گوشی بقیه را نگاه نکنیم. داخل وسایل نقلیه عمومی سیگار نکشیم. مکالمات طولانی را در حمل‌ونقل عمومی قطع کنیم. آقایان محترم، چرا انتقام فضای محدود مترو و اتوبوس را از بانوان می‌گیرید و وارد حریم آنها می‌شوید؟! 

موتورسوار محترم که قانون مخصوص به خود را داری، با عبور از چراغ قرمز و ورود ممنوع چرا خود و خانواده دیگری را به خاک سیاه می‌نشانی؟ از پیاده رو تردد نکن. بار بیش از اندازه ظرفیت روی موتور حمل نکن! موتور خود را طوری پارک کن که ماشین‌ها امکان پارک داشته باشند. خیابان‌ها حق مسلم تو نیست که دائماً برای خودرو‌های شخصی بوق و چراغ میزنی (البته توأم با ناسزا) که کنار بروند و تو رد شوی. ما باید طوری رانندگی کنیم که نه سرنشینان داخل خودرو و نه کسانی که بیرون از خودروی ما هستند اعم از عابران پیاده و سایر خودرو‌ها احساس خطر نداشته باشند و با امنیت تردد کنند. همه ما از این مثال‌ها زیاد داریم که شاید اگر قرار باشد همه را بنویسیم، صفحات روزنامه برای آن کم باشد، پس فقط خودمان باید روی فرهنگ خود کار کنیم تا امنیت برای خودمان و سایرین فراهم شود.

منبع: روزنامه جوان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی